Francuski styl aranżacji ogrodu, zwany też formalnym, regularnym lub barokowym, powstał we Francji w XVII wieku. Jego podstawową cechą jest proporcja oraz symetria kompozycji. Główna alejka przebiega pośrodku ogrodu, rozgałęziając się dalej równomiernie w obie strony. Nieodłącznym elementem kompozycji są również równomiernie przycięte żywopłoty, trawniki oraz liczne krzewy formowane w geometryczne kształty (kwadraty, kule, wielościany). Ogród francuski miał zachwycać bogactwem form i kolorów, toteż naturalną zieleń wzbogacano licznymi fontannami, ławkami, balustradami oraz rzeźbami.
W ogrodzie francuskim wszystko jest idealnie przemyślane i dopracowane. Drzewa i krzewy sadzi się bezpośrednio w ziemi, bądź w dużych, kamiennych donicach. Najczęściej wybiera się te, które łatwo formować, jak: głóg, grab, klon, cis, czy świerk. Kwiaty ozdobne (lawenda, tulipany, krokusy, bławatki) stoją na drugim planie. Ogród urządzony w stylu francuskim winien mieć także wygospodarowane miejsce do wypoczynku.
Rolę taką pełnią żeliwne lub stalowe ławki, stoliki i krzesła, często z ozdobnymi wykończeniami, ustawione wzdłuż alejek lub przy fontannach.